تداوم آموزش 2030

پس از آنکه سخنرانی آقای #رحیم_پور_ازغدی در روزنامه کیهان منتشر و متعرض مسئله 2030 شد، وزیر محترم آموزش و پرورش در توئیت خود واکنش نشان داد و ضمن رد ادعای #استمرار_آموزش_2030 در کشور، دامن زنندگان به این ادعا را تهدید کرد. سایت وزارت آموزش و پرورش نیز در روز یکشنبه (1396/10/3) نسبت به این سخنرانی واکنش نشان داد :  yon.ir/p0280

🔹 اما لازم است در این خصوص نکاتی طرح شود:

1️⃣ آموزش 2030 صرفا یکی از محورهای 17گانه #سند_توسعه_پایدار 2030 است و عمده نقدهای منتقدان در خصوص 2030 ناظر به محورهای مختلف سند توسعه پایدار 2030 است. نکاتی از قبیل آموزش های جنسی صرفا در محور چهارم (آموزش 2030) محدود نمی شود. پس نقد منتقدان صرفا ناظر به سند آموزش 2030 نیست. 

2️⃣ سند آموزش 2030 گرچه ناظر به آموزش است اما صرفا متوجه آموزش و پرورش کشور نمی شود. اما مشخص نیست که چرا از ابتدا تا کنون، در مواجهه با نقدهای ناظر به آموزش 2030، صرفا وزارت آموزش و پرورش خود را مخاطب می دانسته و همواره در پی پاسخ بوده است. گرچه یکی از پیگیری کنندگان اصلی سند ملی آموزش 2030 و مسئول تشکیل کارگروه ملی سند آموزش 2030 در کشور، وزارت آموزش و پرورش بوده است اما این در حالی است که در تدوین پیش نویس سند ملی آموزش 2030 نهادهای دیگری جمهوری اسلامی ایران نیز مشارکت داشته اند اما معمولا خود را پاسخگو و مخاطب این نقدها ندانسته اند. 

3️⃣ آنچه منتقدان عموما در حوزه تداوم 2030 طرح می کنند، مصادیقی است که به لحاظ محتوایی با جریان 2030 مطابقت دارد و همان روح را دنبال می کند. قطعا همه می دانند که پس از واکنش شورای عالی انقلاب فرهنگی در خرداد 1396 و لغو مصوبه تشکیل کارگروه ملی آموزش 2030 در تیرماه 1396، هیچ جریان رسمی قانونی برای پیگیری آموزش 2030 وجود ندارد. 

4️⃣ هم منتقدان و هم وزیر محترم آموزش و پرورش لازم است بدانند که گرچه آموزش 2030 به  آن روال رسمی قبل، پیگیری نمی شود اما این به معنای استمرار نداشتن آموزش 2030 چه در فضای بین الملل و چه در فضای داخلی نیست. چرا که هم سازوکارهای حکمرانی بین المللی در جریان هستند و هم در داخل، حرکت هایی برای تداوم این جریان وجود دارد. به طور مثال می توان به فعالیت های #کمیسیون_ملی_یونسکو اشاره داشت (قطعا آنچه مطرح می شود ناظر به همراستایی فعالیت هاست و نگارنده قصد اعلام همراستایی انگیزه مسئولان این کمیسیون با جریان سلطه را ندارد):

🔹 پس از تدوین چارچوب اقدام پاریس 2015، کمیسیون ملی یونسکو در ایران، فعالانه با تشکیل 30 کارگروه اقدام به تدوین پیش نویس سند ملی آموزش 2030 کرد و در آذر 1395 از آن رونمایی کرد. 

🔹 کمیسیون ملی یونسکو در ایران گرچه نظر رهبر معظم انقلاب و شورای عالی انقلاب فرهنگی را در پیگیری این مسئله مطاع اعلام کرد اما در عمل، همراستا با همان محتوا به فعالیت پرداخت. به طور مثال پس از اعلام نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز، این کمیسیون در خصوص نگارش کنوانسیون جهانی تایید و به رسمیت شناختن صلاحیت های تحصیلی (مطابق راهبرد دوم و پنجم بند 45 چارچوب اقدام پاریس) به فعالیت و تعامل با یونسکو پرداخت و در این زمینه مشارکت کرد. این کنوانسیون قرار است در سال 2019 به تصویب نهایی برسد.

🔹 پیگیری برخی از محورهای آموزش 2030 در قالب تدوین برنامه و بودجه 2018-2021 برای کسب حمایت های یونسکو ذیل برنامه چهارساله این سازمان بین المللی. 

🔹 در سی و نهمین کنفرانس عمومی یونسکو (آبان ماه 1396)، رخدادهای مهمی در حال وقوع بود که سایت کمیسیون ملی یونسکو ترجیح داد بخش حساسیت برانگیز این رخداد بین المللی را منعکس نکند و از خبر مندرج در سایت خود حذف کرد. اما رخدادهای مهمی که حذف شدند: اول نوامبر ( با موضوع: تقویت پاسخگویی نسبت به اجرای آموزش 2030)؛ 6 نوامبر (با موضوع: ارائه گزارش روند جهانی آزادی بیان و توسعه رسانه ای). این دو رخداد که در داخل می توانند موجب بروز حساسیت هایی شوند، از خبر فارسی سایت کمیسیون حذف شدند. گویا کمیسیون تمایل ندارد جامعه ایرانی از کنفرانسی که اعضای این کمیسیون برای آن برنامه ریزی کرده و در آن حضور داشته اند، مطلع شود.

برای آگاهی از جزئیات و مستندات این تحلیل می توانید به کانال حکمرانی آموزش 2030 مراجعه کنید: 

@governance2030