به جهت برگزاری کنفرانس امنیتی در این دانشگاه، جلسه به هفته بعد در همان روز و ساعت برگزار می شود.
انشاءالله دوشنبه 17 دی ماه 1397 ساعت 10-12 در محل مدرسه حکمرانی شهید بهشتی (دانشگاه عالی دفاع ملی) ارائه ای در خصوص حکمرانی آموزش 2030 خواهم داشت.
حضور برای عموم آزاد است.
گزارش حاضر، نقدی است بر ابعاد حکمرانی و نفی استقلال ملی سند آموزش 2030 که توسط حلقه خط مشی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام تهیه شده است. در این گزارش، پس از معرفی و تاریخچه مختصری از سند آموزش 2030، برخی از زوایای کمتر مورد توجه قرار گرفته این سند، مورد اشاره قرار می گیرد. این گزارش در حال تکمیل بوده و نسخه نهایی نیز در آینده منتشر می شود. انتشار فعلی صرفاً به جهت درخواست های متعدد نسبت به تشریح ابعاد حکمرانی سند آموزش 2030 است.
دریافت
عنوان: متن گزارش نقد حکمرانی سند آموزش 2030
حجم: 1.34 مگابایت
در مفهوم پردازی عدالت آموزشی می توان به دو زاویه بحث پرداخت:
1️⃣ بحث از رشد متعادل فضایل اخلاقی و بارور سازی استعدادهای درونی
2️⃣توزیع عادلانه مواهب، فرصتها و دسترسی های آموزشی که در دسترسی های آتی و شان و بهره مندی های آینده مؤثرند.
✴️حال باید پرسید که سند آموزش 2030 چه تصوری از عدالت آموزشی را دنبال میکند؟
🔹سند آموزش 2030 از یک منظر، سند عدالت خواهی در آموزش است که بر مدار قرائت لیبرال از عدالت اجتماعی بنیان نهاده شده است. آموزش 2030 مبتنی بر حقوق و آزادی های اساسی انسانها از جمله حق آموزش برای همگان طراحی شده است. لذا اولا همگانی بودن و ایجاد دسترسی همه افراد (آموزش فراگیر) به آموزش موضوعیت دارد و ثانیا به جهت حفظ آزادیها و عدم تحمیل محتوای آموزشی، این دسترسی ناظر به آزادی در تحقق نیازهای آموزشی هر طبقه و گروه اجتماعی است.
🔹در عین حال باید توجه داشت که همه این محتواها قرار است توسعه پایدار را رقم زنند. توسعه پایدار سه رکن دارد: رکن اقتصادی، رکن اجتماعی و رکن زیست محیطی. تجلی حقوق بشر، صلح، تساهل و تسامح، دموکراسی، شهروندی و .... را میتوان در محتوای این سه رکن مشاهده کرد؛ ارزشهایی که تضمین کننده آزادی هاست.
🔹حال که دسترسی به آموزش آزاد برای همگان فراهم شد، لازم است به ساختار نظام آموزشی و تصمیم گیری آن نیز دقت کرد. چه تضمینی وجود دارد که اکثریت حاکم بر یک نظام آموزشی، این حق را به اقلیتهای مذهبی، سیاسی، اجتماعی و ... بدهند؟ هیچ چیز جز مشارکت خود آنان در تصمیم گیری آموزشی.
🔹بنابراین باید ساختار تصمیم گیری و مدیریت نظام آموزشی از یک ساختار بسته به یک ساختار باز تغییر کند تا امکان مشارکت همه آن گروهها در تصمیم گیری و مدیریت نظام آموزشی نیز فراهم شود. این امر، مستلزم نوعی دموکراتیزه کردن نظام آموزشی و حرکت به سمت ساختارهای شبکه ای و مکانیسمهای مشارکتی است. در این ساختارها دیگر دولت در عین اینکه بازیگر قدرتمندی است اما فاعل مطلق به شمار نمیرود.
🔹حضور اقلیتهای مختلف در نظام تصمیم گیری و مدیریت آموزش، نوعی نگاه قراردادگرا و غیر غایت محور را به آموزش کشور تحمیل میکند. از سوی دیگر فرض میشود به جهت اینکه اقلیتها معمولا در استضعاف بوده اند، توانمندی مشارکت و مقابله با قدرت سیاسی جریان حاکم را ندارند. لذا در آموزش 2030 بر توانمندسازی اقلیتها خصوصا در جهت نقش آفرینی اجتماعی و توان ایجاد تغییرات اجتماعی تاکید میشود.
🔹بنابراین آموزش 2030 هم ناظر به انتقال ارزش های لیبرال طراحی شده است و هم ناظر به تغییر نظام آموزشی به سمت نظامی غیرمتمرکز و دموکراتیک و در عین حال مبتنی بر تقویت و توانمندسازی اقلیت ها و نیروهای اجتماعی که امکان ایجاد تغییرات اجتماعی-فرهنگی-سیاسی وسیع و رادیکالی دارند. لذا باید منتظر تحولات اجتماعی عمیقی بود.
🔹و نکته آخر این است که ما با آموزش 2030 کدام نوع اقلیت سیاسی، فرهنگی، مذهبی، زبانی و.... را به رسمیت خواهیم شناخت؟
در مورد سند آموزش 2030 مطالب مختلفی تا کنون در رسانه ها در قالب مصاحبه، یادداشت، گفتگوی تلویزیونی، کلیپ ها و چند رسانه ای ها منتشر شده است. اما در این موارد چند نکته لازم به توجه است:
1. عمده کسانی که در مورد آموزش 2030 صحبت می کنند در مورد اینکه با چند متن مواجهیم اطلاع ندارند و یا آن ها را به صورت کامل مطالعه نکرده اند. این کار باعث می شود مطالب سطحی یا خلاف واقع منتشر شود و امکان کار علمی و کارشناسی از بین برود. این کار باعث می شود که مسئولان، دیگر به نقدهای سازنده گوش فرا ندهند. این کار باعث می شود این اسناد و سایر اسناد در حوزه های دیگر، از این به بعد، بدون توجه به مباحث و نقدهای کلیدی به پذیرش، تصویب یا اجرا در بیایند. این کار باعث می شود که ناقدان دلسوز و منصف به محاق بروند. این کار باعث می شود مجریان، اسناد بین المللی را در بیشتر خفا پیگیری کنند. این کار باعث می شود منتقدان برچسب بی اطلاعی و بیسوادی بخورند و ....
2. در آموزش 2030 به صورت مستقیم با 4 متن مواجهیم و به صورت غیر مستقیم با متون و اسناد متعدد دیگر. این چهار متن عبارتند از: سند توسعه پایدار 2030 سازمان ملل متحد، بیانیه اینچئون کره جنوبی در سال 2015، سند چارچوب اقدام برای آموزش 2030 (پاریس 2015)، سند ملی آموزش 2030 (پیشنهادی کمیسیون ملی یونسکو در ایران). لازم است تذکر دهیم که طبق مصوبه هیئت وزیران که گویا اردیبهشت ماه، لغو شده است کارگروهی به نام کارگروه ملی آموزش 2030 به صورت رسمی باید تشکیل می شد که تاکنون اساسا تشکیل جلسه هم نداده است و سند مصوب رسمی برای 2030 هم نداریم.
سالن شهید مطهری مرکز رشد دانشگاه
امام صادق علیه السلام، در تاریخ 25 اردیبهشت ماه 1396 میزبان نشست تخصصی حلقه خط
مشی آموزشی مرکز رشد با موضوع «بررسی ابعاد سند آموزش 2030 از زاویه سازوکارهای
حکمرانی به عنوان مکانیسم نفوذ» بود. در این نشست، ابتدا اهداف 17 گانه دستورکار
جهانی 2030 مطرح، سپس محتوای سندهای «چارچوب اقدام آموزش 2030» و «سند ملی آموزش
2030» بیان و مورد نقد قرار گرفت. در انتها نیز به صورت تفصیلی به برخی سازوکارهای
حکمرانی پنهان مندرج در این اسناد پرداخته شد.
در کنار تحلیل های سطحی و نادرست از 2030، اذهان عمومی و تخصصی عمدتا به برخی مفاهیم خاص این اسناد از جمله تبعیض جنسیتی، آموزش جنسی، شهروندی پایدار، همجنس گرایی و ... متوجه و معطوف شده است. اما هدف اصلی این نشست آن بود که توجه ها را به سمت چالشی بزرگ تر به نام «سلب حاکمیت ملی در آموزش سبک زندگی» منصرف سازد.
حکمرانی پنهان سعی دارد با انتقال قدرت تصمیم گیری و حاکمیتی به نهادهای بین المللی، مباحثی نظیر تغییر نظام آموزشی، برنامه درسی، تربیت معلم، بورسیه های تحصیلی و .... را به اختیار خود درآورد و جمهوری اسلامی را از هر نوع اعمال نظر ارزشی در این خصوص محروم سازد. از این منظر می توان آن را «کاپیتولاسیون آموزشی-فرهنگی» نامید.
دریافت
دریافتدریافتدریافتدریافتدریافتدریافتدریافت نسخه انگلیسی- مسقط 2014دریافتدریافتدریافت 
“اولین کنفرانس بین
المللی یادگیری مادام العمر برای توسعه پایدار، برای پژوهشگران و
آموزشیاران آسیایی و اروپایی” ، توسط مرکز یادگیری مادام العمر آسم (ASEM
LLL Hub) ، مدرسه آموزش دانمارک، دانشگاه آروس دانمارک و دانشگاه نرمال
فیلیپین (Philippine Normal University) از تاریخ ۲۲ تا ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۶
(۱۲ تا ۱۴ می ۲۰۱۷ در فیلیپین) برگزار میشود.
محورهای کنفرانس عبارتند از:
هزینه شرکت در این کنفرانس، برای شرکت‌کنندگان غیر بومی (ساکن فیلیپین نباشند)، ۳۰۰ دلار آمریکاست که شامل هزینه خوراک، اقامت در هتل و درس‌افزارهای کنفرانس می‌باشد.
مهلت مقرر برای ارسال چکیده مقالات، ۱۰ فروردین ۱۳۹۶ است.
از دانشجویان دوره دکتری، آموزشیاران، صاحب‌نظران و پژوهشگران علاقه‌مند به شرکت و ارائه مقاله در این کنفرانس دعوت میشود تا برای ثبت نام و دریافت اطلاعات بیشتر به پایگاه اطلاعاتی
https://www.pnu.edu.ph/wp-content/uploads/2017/02/iceare-2017-information.pdf مراجعه فرمایند.